Yeni Dolandırıcılık Yöntemi Müstehcen Site Dolandırıcılığı

Dijitalleşmenin hızla arttığı 21. yüzyılda bireyler, bilgiye erişim, iletişim ve eğlence ihtiyaçlarını internet aracılığıyla karşılamaktadır. Ancak bu özgürlük alanı, aynı zamanda kötü niyetli aktörler için de yeni fırsatlar doğurmuştur. Özellikle müstehcen içerikli siteler üzerinden gerçekleştirilen dolandırıcılık girişimleri, hem bireysel mahremiyetin ihlaline hem de ekonomik kayıplara yol açmaktadır. Bu yazıda müstehcen site dolandırıcılığı olgusu; yöntemler, psikolojik etkiler, hukuki boyutlar ve korunma stratejileri üzerinden akademik bir bakış açısıyla ele alınacaktır.

Dolandırıcılık Yöntemleri

Müstehcen site dolandırıcılığı çoğunlukla sosyal mühendislik tekniklerine dayanmaktadır. Başlıca yöntemler:

Sahte Üyelik ve Ödeme Tuzakları
Kullanıcılara ücretsiz üyelik vaadiyle yaklaşılıp belirli içeriklere erişim için kredi kartı bilgileri talep edilmektedir. Bu bilgiler genellikle yasa dışı ağlarda paylaşılmakta ya da doğrudan maddi kayıp yaratacak biçimde kullanılmaktadır.
Şantaj (Sextortion) Taktikleri
Kullanıcının kamera aracılığıyla kayda alınacağı ya da siteye giriş bilgilerinin ifşa edileceği tehdidiyle para talep edilmektedir. Mahremiyet kaygısı yaşayan bireyler, çoğu durumda bu tehdide boyun eğmektedir.
Kötü Amaçlı Yazılım Enjeksiyonu
Müstehcen içerikli sitelerde yer alan sahte linkler, kullanıcı cihazlarına truva atı veya keylogger gibi zararlı yazılımlar yüklemektedir. Bu yazılımlar aracılığıyla bankacılık bilgileri ve kişisel veriler elde edilmektedir.

Psikolojik ve Sosyolojik Etkiler

Müstehcen site dolandırıcılığı yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda psikolojik ve toplumsal sonuçlar da doğurmaktadır.

Mahcubiyet ve Utanç: Toplumsal değerler çerçevesinde müstehcen içerik tüketimi mahremiyetle ilişkilidir. Dolandırıcılığa uğrayan bireyler, çoğunlukla olayı şikâyet etmekten çekinmektedir.
Güvensizlik ve İzolasyon: Kişiler, sosyal çevrelerinde güven kaybı yaşama korkusuyla kendilerini izole edebilir.
Bağımlılık Döngüsü: Bazı kullanıcılar, dolandırıcılık girişimlerine rağmen müstehcen içerik arayışını sürdürmekte, bu da risklerin devamlılığını sağlamaktadır.

Hukuki Boyut

Türkiye’de müstehcenlik ve dolandırıcılık farklı hukuk alanlarını ilgilendiren kavramlardır.

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 226. Maddesi, müstehcenlik suçunu düzenlemektedir.
TCK’nın 157 ve 158. Maddeleri, hileli davranışlarla çıkar sağlama yani dolandırıcılık fiillerini tanımlamaktadır.
Kişisel Verilerin Korunması Kanunu (KVKK) kapsamında, rızasız alınan kullanıcı verileri ayrıca suç teşkil etmektedir.

Bu bağlamda müstehcen site dolandırıcılığı, birden fazla suç tipini içerebilen karmaşık bir dijital suç kategorisidir.

Korunma Stratejileri

Bireylerin bu tür dolandırıcılıklardan korunabilmesi için hem teknolojik hem de davranışsal önlemler alınmalıdır:

Güvenilir olmayan sitelere kişisel bilgi veya ödeme verisi girilmemeli.
Cihazlarda güncel antivirüs yazılımları bulundurulmalı.
VPN ve güvenli tarayıcı uzantıları kullanılmalı.
Şüpheli e-posta veya mesajlara yanıt verilmemeli.
Dolandırıcılık şüphesi halinde BTK ve emniyet birimlerine başvurulmalı.

Sonuç

Müstehcen site dolandırıcılığı, yalnızca bireysel düzeyde değil, aynı zamanda toplumsal ve hukuki düzlemde de önemli sonuçlar doğuran bir olgudur. Bu dolandırıcılık türü, teknolojinin sunduğu imkanların kötüye kullanımına dair çarpıcı bir örnektir. Dijital çağda bireylerin yalnızca teknik donanımlarla değil, aynı zamanda dijital etik ve farkındalık ile de donatılması, bu tür tehditlerin azaltılmasında kritik rol oynamaktadır.